ഈ ഇരുണ്ട കാലം എന്ന് മാറും?

ആരോടെങ്കിലും കുശലം പറഞ്ഞിരിക്കാൻ കൊതിയാകുന്നു.

വേഗത്തിൽ കറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു യന്ത്രം പെട്ടെന്ന് നിലച്ചത് പോലുള്ള ഒരു വീർപ്പ് മുട്ട്.

അലക്ഷ്യമായി കേട്ടിരുന്ന ഫോൺ ബെല്ല് ഇപ്പോൾ കേൾക്കുമ്പോൾ തന്നെ പോയി എടുത്ത് സന്തോഷത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു.

ഇന്ന് സന്ധ്യാ നേരം എന്റെ ഉറ്റ സ്നേഹിതനും ബന്ധുവും ജമാത്ത് പ്രസിഡന്റുമായ സലീം മറ്റൊരു കാര്യത്തിനായി എന്നെ കാണാൻ വന്നപ്പോൾ എത്ര നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ടും മതിയാകാത്തത് പോലെ തോന്നൽ.

കുറച്ച് കാലമായി ഇതാണ് അനുഭവം. ആരെയും കാണാൻ കഴിയാത്ത, ഇഷ്ടമുള്ളിടത്ത് പോകാൻ കഴിയാത്ത, ദൂരത്തിലുള്ള സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത, ബന്ധുക്കളുമായി ഇടപഴകാൻ കഴിയാത്ത, കോരിചൊരിയുന്ന മഴയത്ത് ആ മഴയുടെ എല്ലാ ആസ്വാദ്യതയും അനുഭവിച്ച് ദൂരെ ദൂരെ കാണുന്ന കുന്നും പുറങ്ങൾ പെരുമഴയത്ത് കുളിച്ച് നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച കാണാൻ കഴിയാത്ത സൗഹൃദങ്ങൾ വീണ്ടും വീണ്ടും പുതുക്കാൻ കഴിയാത്ത ഓരോ ദിവസവും വർദ്ധിച്ച് വരുന്ന കോവിഡ് രോഗ ബാധയുടെ എണ്ണം കണ്ട് പരിഭ്രമിച്ചിരിക്കുന്ന ആവർത്തന വിരസമായ കോവിഡ് കാലം.

ഈ ഇരുണ്ട കാലം മാറി വെളിച്ചത്തിന്റെയും പ്രത്യാശയുടെയും പൊൻ കിരണങ്ങൾ വിരിയുന്ന സമാധാനം നിറഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ എന്നാണ് വന്നണയുക.