ചില കഥകൾ ചില പാട്ടുകൾ കൗമാര --യൗവ്വനാരംഭ പ്രണയ കാലത്തേക്ക് നമ്മളെ കൊണ്ടെത്തിക്കും. എത്രയോ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ള സംഭവങ്ങളായാലും അൽപ്പം പോലും പൊടി തട്ടാതെ അതേ തീവൃതയോടെ ആ രംഗങ്ങൾ മനസ്സിൽ പാഞ്ഞെത്തും.
അപ്രകാരമൊരു ഗാന രംഗമായിരുന്നു അടുത്ത കാലത്ത് നിര്യാതനായ കലാഭവൻ നവാസ് അവതരിപ്പിച്ച “മറന്നുവോ സഖീ..“ എന്ന ഗാനരംഗം.
മറന്നുവോ സഖീ പഴയൊരീ നടവഴി
പ്രാണൻ പോകുന്ന പോലെടീ, കണ്ണടഞ്ഞാലുമെൻ കണ്മണീ
ഉള്ളുറങ്ങൂലാ പെൺ മണീ...ആരീ രാരീരോ.............
ഈ വരികൾ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ സ്പർശിക്കുകയും. ഓർമ്മകൾ ദൂരെ ദൂരെ എന്നെ കൊണ്ട് പോവുകയും ചെയ്തു.
വസന്തം പൂത്തുലഞ്ഞ് നിന്ന ഒരു കാലഘട്ടം. ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ച് വരാൻ കഴിയാത്ത കാലഘട്ടം. ഇത് വായിക്കുന്ന നിങ്ങൾക്കുമുണ്ട് അപ്രകാരമൊരു കാലഘട്ടം. അവിടവും കഴിഞ്ഞെത്തിയ നമ്മൾ ആ കാലം മനസ്സിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് മാറ്റി വെച്ച് പുതിയ കാലത്തിലേക്ക് കടന്നുവെങ്കിലും ഇത് പോലെ ഒരു ഗാനമോ ഗാന രംഗമോ കാണുമ്പോൾ മാറ്റി വെച്ച ഭാഗത്ത് നിന്നും ഓർമ്മകൾ തല പൊക്കി മറന്നുവോ സഖീ എന്ന് നമ്മളെ വിളിച്ച് പുളകം കൊള്ളിക്കുന്നില്ലേ!
പിന്നെപ്പോഴോ എവിടെയെങ്കിലും എന്നെങ്കിലും കണ്ട് മുട്ടിയാൽ തന്നെ എല്ലാം മറച്ച് വെച്ച് സുഖമാണോ എന്നൊരു സാദാ ചോദ്യത്തിൽ നാം എല്ലാം ഒതുക്കുന്നു.
ഈ ഗാനം എന്നെ ആലപ്പുഴ വട്ടപ്പള്ളിയിൽ കൊണ്ട് പോയി, ആ പഴയ വേലിക്കെട്ടും വള കിലുക്കവും വെണ്ണിലാവിൽ കുളിർന്ന് കിടക്കുന്ന മണൽപ്പുറവും തെളിമയോടെ എനിക്ക് കാട്ടി തന്നു ചോദിക്കുന്നു. മറന്നുവോ സഖേ!....
സുഗന്ധം പരത്തി നിന്ന പനി നീർ പൂവിന്റെ ആ കാലത്തിലെ എല്ലാവരും എവിടെയോ എങ്ങോട്ടോ പോയി. അവർ ഭാര്യയും ഭർത്താവും അഛനും അമ്മയും അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയുമാണ് ഇപ്പോൾ.
എങ്കിലും ഒന്നു മൂളിക്കൊള്ളട്ടെ “ മറന്നുവോ സഖീ.....
